In hác domó septem capellae cum mátre suá caprá habitant. Hodié máter capra ad forum it. Ea ibi carótam et lactúcam emit. Capellís suís dícit:

Capra: Este bonae, capellae meae, et cavéte lupum, is vós voráre potest!

Capellae prómittunt sé bonás futúrás esse et máter abit.

Post paulum temporis aliquis pulsat óstium.

Capellae: Quis es? Interrogant capellae.

Lupus: Máter vestra sum. Aperíte óstium.

Capellae: Tú nón es máter nostra, ea dulcem vócem habet. Tú es lupus!

Lupus írátus properat ad fabrum.

Lupus: Faber, límá linguam meam, ut dulcem vócem habeam.

Lupus cum dulcí vóce it ad domum capellárum. Óstium pulsat et vocat dulcí vóce:

Lupus: Capellae meae, aperíte óstium, máter vestra domum it.

Capellae: Mónstrá palmam tuam!

Lupus mónstrat palmam suam sed capellae rídent.

Capellae: Tú nón es máter nostra. Tú es lupus. Máter nostra albam palmam habet.

Lupus írátus est. Is ad molitórem properat et saccum farínae emit. Palmam suam in farínam impónit ut alba sit. Lupus properat ad capellam. Eam dulcí vóce vocat:

Lupus: Capellae meae, aperíte óstium, máter vestra domum it. Et mónstrat albam palmam.

Capellae gaudent. Óstium aperiunt. Lupus ad domum currit et capellás vorat. Deinde sub arbore conquiéscébat et dormiébat.

Pauló post máter capra domum vénit. Capellás nón videt. Timet. Sub arbore lupum cum magnó ventre videt. Ínfélíx máter plórat. Sed deinde forficem súmit et ventrem lupí dissecat. Capellae vívae sunt et ad ventrem lupí lapidés portant. Posteá sé domí occultant et lupum spectant. Is excitátur et sitim habet.

Lupus: Sitim habeó, ubi aqua est?

Et it ad puteum. Sed puteus altus est, lupus in eum cadit et aquá submergitur. Capellae laetae sunt sed máter íráta est.

Máter capra: Cur aperuistis lupó?

Sed capellae nárrábant mátrí quómodo á lupó déceptae essent. Máter ósculum dat omnibus capellís et cum líberís suís carótam et lactúcam edit.